Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΜΑΣ

Αποτέλεσμα εικόνας για τεννισΕίμαστε μια ομάδα που παραδόξως έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Μας αρέσουν πολύ τα αθλήματα οπως το μπάσκετ και το τέννις. Συναντιώμαστε κάθε σαββατοκύριακο η μία στο σπίτι της άλλης και συζητάμε για τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα της χώρας μας. Επιπλέον ένα άκομα ενδιαφέρον μας είναι οι ταινίες. Συχνάζουμε στη κεντρική βιβλιοθήκη και  κάνουμε ανακύκλωση. Είμαστε αι οι δυό στην ίδια τάξη ανθρωπιστικών σκουδών. 

Image result for book lover

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σαν πεταλούδα στη φωτιά ανάλυση

Σαν πεταλούδα στη φωτιά ανάλυση Το ποίημα ανήκει στην Παραδοσιακή Ποίηση, καθώς εμφανίζει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά της. Εντοπίζουμε ομοιοκαταληξία, στροφές, ισοσύλλαβοι στίχοι, λογική ανάπτυξη νοήματος, ποιητικό λεξιλόγιο, κανονική στίξη, αντιστοιχία τίτλου- περιεχομένου, και λυρισμό. Χαρακτηριστικά Παραδοσιακής Ποίησης • Έμμετρος στίχος • Ποιητικό λεξιλόγιο • Στίξη κανονική • Διατήρηση των κοινών νοημάτων των λέξεων • Λογική ανάπτυξη του θέματος • Έλλογη νοηματική αλληλουχία • Τίτλος προϊδεαστικός, δηλωτικός του περιεχομένου • Λυρισμός - Πρόκειται για προσωπική ποίηση αφού το ποίημα έχει γραφτεί από τον Ιωάννη Βηλάρα.  - ‘Εχει ομοιοκαταλαξία (π.χ. «σαν πεταλούδα στη φωτιά σε σένα γύρες φέρω, κι οχ τη φωτιά που καίγομαι να φύγω δεν ηξέρω») - Στον ενδέκατο στίχο υπάρχει νοηματική επανάληψη ανάμεσα στα δύο ημιστίχια (π.χ. «τα’αηδόνι σόδωκε λαλιά, φωνή το καναρίνι») - Κάθε στίχος εκφράζει κανονικά ένα πλήρες και ολοκληρωμένο νόημα  - Αναφέρεται σε εκδηλώσε...

ΠΟΙΗΣΗ

ΠΟΙΗΣΗ Σαν πεταλούδα στη φωτιά... Σαν πεταλούδα στη φωτιά, σ' εσένα γύρες φέρω κι οχ τη φωτιά που καίγομαι να φύγω δεν ηξέρω. Και μόλο που φλογίζομαι, πετώ ολόγυρα σου, να ξεμακρύνω δεν μπορώ στιγμήν από σιμά σου. Τα μάγια δεν τα πίστευα και μάγια είσαι ατή σου· τα μάγια είν' τα θέλγητρα οπόχει το κορμί σου. Γιατί με χέρι αλάθευτο ηθέλησεν η φύση της νιότης τ' άνθια ολόβολο προικιό να σου χαρίσει. Και ποιος είν' ο αναίσθητος που να σ' αλησμονήσει, αφού σε δει για μια φορά, μαζί σου σα μιλήσει; Τ' αηδόνι σόδωκε λαλιά, φωνή το καναρίνι, τη χλωρασιά σου δάνεισαν των περβολιών οι κρίνοι. Οι χάρες αναπαύουνται απάνω στη θωριά σου, της άνοιξης τριαντάφυλλα ανθούν στα μάγουλά σου. Λεν το κοράλλι κόκκινο, μόν' δίχως νοστιμάδα· δεν έχει σαν τ' αχείλι σου βαφή και κοκκινάδα. Δοξάρια είναι τα φρύδια σου και με πιτηδειοσύνη βαρούν, πληγώνουν τις καρδιές, χωρίς ελεημοσύνη. Στα δυο σου μάτια τα γλυκά ο έρωτας φωλιάζει κι ο...